"شهر ابدی" یکی از نام‌های مستعار محبوب شهر رم است که به دلایل بارزی به این شهر اختصاص یافته است. این شهر دارای تاریخ بسیار دور و درازی است و قرن‌های متمادی را در بر می‌گیرد. به نظر می‌رسد که با گذشت سال‌ها، بر جذابیت آن افزوده می‌شود. رم، سرشار از راز و رموز ناشناخته‌ای است و اگر به فکر بازدید از این شهر هستید، باید این 15 واقعیت را بدانید:

رم دارای حدود 2500 فواره‌ی عمومی است که آب آن‌ها آشامیدنی است

بسیاری از توریست‌های تشنه از آب آشامیدنی خنک، تازه و خوش طعم فواره‌های عمومی رم غافل می‌مانند، چرا که اطلاعی از آن‌ها ندارند.

رم قدیمی‌تر از ایتالیاست

در دوران باستان، شبه جزیره‌ی ایتالیا محل گرد‌هم آمدن فرهنگ‌های مختلف بود. امپراتوری روم بسیاری از این جمعیت را به خود جذب کرد، اما پس از سقوط، شبه جزیره دوباره به تعدادی از ایالت‌های شهری تقسیم شد که بیش‌تر آن‌ها اغلب با حداقل یک همسایه در جنگ بودند. علی‌رغم تلاش‌های متعدد، ایتالیا تا اواخر قرن نوزدهم به یک کشور متحد تبدیل نشد و رم در سال 1870 میلادی پس از محاصره‌ای مختصر ضمیمه‌ی ایتالیا شد. تاریخ مورد توافق برای تاسیس رم 753 قبل از میلاد است و این شهر بیش از 2500 سال قدیمی‌تر از کشوریست که اکنون پایتخت آن محسوب می‌شود.

بنای پانتئون در حدود 2000 سال به صورت مداوم مورد استفاده بوده است

تاریخ ساخت پانتئون به حدود سال 126 بعد از میلاد مسیح بازمی‌گردد و این بنا از آن زمان تا کنون به صورت مداوم مورد استفاده‌ بوده است. امپراتور هادریان دستور ساخت پانتئون را داد. بعد از قرن‌ها اصلاحات جزئی، پانتئون کنونی به وجود آمده ولی ساختار اولیه‌‌ی آن دست نخورده باقی مانده است. گنبد اصلی بنا حتی بعد از گذشت نزدیک به دو هزار سال، بزرگ‌ترین گنبد جهان است که بدون بتن آرمه ساخته شده است و تاکنون پابرجاست.

گربه‌های فراوان، و حق و حقوق قانونی آن‌ها

بر اساس تخمین‌ها، رم خانه‌ی بیش از 300،000 گربه است. این گربه‌ها به صورت آزادانه در سطح شهر در گردش هستند. بر اساس یک قانون رومی، اگر 5 گربه در کنار یک‌دیگر زندگی کنند، نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا و پراکنده کرد. این اصل به آن‌ها اجازه‌ی حضور در بیش‌تر مکان‌های شهر، به خصوص در خرابه‌های قدیمی را می‌دهد.

مخالفت با جمله‌ی معروف "همه‌ی جاده‌ها به رم منتهی می‌شوند"

رومی‌ها سیستم جاده‌ای و حمل‌و نقلی ساخته‌اند تا جابجایی‌ نیروهای نظامی و پشتیبانی آن را تسهیل کند. این جاده‌ها روند تجارت را نیز تسهیل می‌کردند. با این حال، از نظر رومی‌ها با جمله‌ی معروف "تمامی راه‌ها به رم ختم می‌شود" مخالف هستند و در برابر عقیده دارند: "تمامی راه‌ها از رم آغاز می‌شوند".

به صورت میانگین، 90 درصد از شهر سنتی، حفاری و کشف نشده است و شاید هرگز حفاری نشود.

بیش‌تر مردم فکر می‌کنند که تمام ابنیه باستانی رم حفاری و بررسی شده‌اند، اما در حقیقت، آمار نشان می‌دهد که تنها 10 درصد از بناهای تاریخی حفاری شده‌اند. بیش از 90 درصد ابنیه باستانی دست نخورده باقی مانده و در عمق حدود 10 متری زیر خیابان‌های موجود دفن شده‌اند. این امر زمانی بیش‌تر حس می‌شود که تاریخ سکونت 2800 ساله‌ی این شهر را به خاطر آورید. بیش‌تر این مکان‌ها به دلیل اشتغال به سکونت و تجارت دست‌نخورده باقی مانده‌اند. حال آن که حتی در شهرهای بدون مشکل سکنه مانند پمپئی و هرکولانیوم نیز، حداکثر 20 تا 25 درصد از مکان‌های تاریخی اصلی حفاری شده‌اند.

تونل‌هایی که در داستان فرشتگان و شیاطین ظاهر می‌شوند واقعا وجود دارد

رمان "فرشتگان و شیاطین" اثر دن براوون شامل یک تونل سری است که قلعه‌ی سنت آنجلو را به واتیکان وصل می‌کند؛ این تونل‌ها PASSETTO DI BORGO نامیده می‌شوند و در حقیقت نیز وجود دارند. واریوس پوپه از این تونل به منظور راه فرار در هنگام حمله به واتیکان استفاده می‌کرد. قلعه‌ی سنت آنجلو اکنون به موزه تبدیل شده و پذیرای ملاقات کنندگان خود است و حتی در طول چندین ماه گذشته، بازدیدکنندگان اجازه‌ی ورود به بخشی از تونل را نیز داشته‌اند.

محل ترور ژولیوس سزار جایی نیست که اغلب تصور می‌شود

تاریخ طولانی رم منجر به سوء برداشت‌های متعددی از جمله محل ترور ژولیوس سزار شده است. بسیاری بر این باورند که وی در کوریا جولیا کشته شده است، بنایی که توسط جولیوس سزار به منظور تشکیل سنا ساخته شده بود. با این حال، در زمان مرگ وی، بنای کوریا هنوز به پایان نرسیده بود و سنا در کوریا پومپی، جایی که وی ترور شده بود، برگزار می‌شد. اگرچه کوریا پومپی توسط باستان‌شناسان حفاری شده، اما بیش‌تر بقایای آن در زیر جاده‌های معاصر قرار دارند و شاید هرگز احیا نشوند.

مقدار سکه های جمع آوری شده از فواره‌ی تروی بیش‌تر از 1 میلیون دلار در سال است و به امور خیریه اهدا می‌شود

در رم سنت دیرینه‌ای وجود دارد که برای اطمینان از بازگشت دوباره به رم، سکه‌ای داخل فواره‌ی تروی می‌اندازند. سکه‌های جمع‌آوری شده از داخل این فواره به بیش از 3000 دلار در روز می‌رسد و توسط کاریتاس، مرکز خیریه‌ی کاتولیک جمع‌آوری می‌شود و به استفاده‌ی اقشار کم‌ در‌آمد شهر می‌رسد. کاریتاس برنامه‌ای را اجرا می‌کند که طبق آن کارت‌های قابل شارژ در اختیار نیازمندان قرار می‌دهد تا بتواند با آن برای خود مواد غذایی تهیه کنند.

شهر رم دارای بیشترین تعداد کلیسای مسیحی در دنیا است

شهرهایی در دنیا وجود دارند که دارای کلیساها و معابد مختلف بیش‌تری از رم هستند. اما در رم، بیش از 900 کلیسای مسیحی‌ وجود دارد و در حال حاضر عنوان بیش‌ترین کلیساهای داخل یک شهر را دارد. بنابراین، اگر شلوغی کلیسای سنت پیتر باسیلیکا برای شما مایه‌ی زحمت است، کلیساهای دیگری نیز برای بازدید وجود دارند. برخی از این کلیساها حتی قدیمی‌تر و تاریخی‌تر از کلیسیای سنت باسیلیکا هستند. با توجه به این که تعداد بازدیدکنندگان رم 10 میلیون نفر در سال است و این تعداد در بعضی از سال‌ها به 20 میلیون نفر نیز می‌رسد؛ این رقم به روشنی بیان‌گر تعداد زیاد کلیساها در این شهر است.

در رم به دنبال اسپاگتی و کوفته نباشید!

بیشتر مردم فکر می‌کنند اسپاگتی و کوفته از سری غذاهای سنتی ایتالیا است. گفته می‌شود که این غذا در قرن 20 در زمان مهاجرت ایتالیایی‌ها به آمریکا رواج پیدا کرده است. بیش‌تر بازدید‌کنندگان از کمیابی این غذا در منوهای غذایی رستوران‌های ایتالیا تعجب می‌کنند. به جای زوم کردن روی اسپاگتی و کوفته، انواع مختلف پاستا را امتحان کنید.آآ

رومی‌ها مخترع پیتزا نبوده‌اند!

پیتزاهای اولیه بیش‌تر شبیه نان‌های پهن بودند. یونانیان باستان مدت‌ها قبل از پخت پیتزا توسط رومیان، با نان‌هایی پهن که روغن، پنیر، گیاهان و سیر روی آن ریخته شده بود، در صدر اختراع پیتزا بوده‌اند آ. در آن زمان، سس‌های حاوی گوجه‌فرنگی استفاده نمی‌شد. تا زمان رسیدن کاشفان به قاره‌ی آمریکای کنونی، گوجه فرنگی وارد اروپا نشده بود، و حتی پس از آن، تا سال‌ها به نظر می رسید که گوجه‌فرنگی سمی است. اعتقاد بر این است که اولین سس پیتزای مبتنی بر گوجه فرنگی، در زمانی بین نیمه‌ی آخر قرن 18 و نیمه اول قرن 19 ظاهر شد. اگرچه رومی‌ها پیتزا را اختراع نکرده‌اند، اما قطعاً ایتالیایی‌ها بودند که آن را کامل کرده‌اند.

ایتالیایی‌ها هم سیرابی می‌خورند!

سیرابی که گهگاهی با نام پنج چهارم نیز خوانده می‌شود، یکی از غذاهای سنتی ایتالیاست که از بخش‌های زائد و عمدتا داخلی حیوانات درست می‌شود. قصاب‌ها گوشت حیوانات را برای کسانی که توانایی خرید آن‌ها را داشتند، آنبه چهار قسمت تقسیم می‌کردند. اما برای افراد کم بضاعت هم قسمت‌هایی از آن را باقی می‌گذاشتند که با آن سیرابی درست می‌کردند. این امر به خلاقیت فوق‌العاده‌ای نیاز داشت تا سیرابی را به غذاهای خوشمزه تبدیل کند و رومی‌ها هم درگیر این چالش بوده‌اند. امروزه بسیاری از رستوران‌های رم، در منوهای خود انواع مختلف سیرابی را با نام‌های "Pajata"، "Cervelli" و "Trippa" سرو می‌کنند.